ماه مهر: ماه بی مهری برای ملت آذربایجان

بار دیگر ماه مهر فرا می رسد و همهمه و غوغای کودکان و نوجوانان برای ورود به مدارس و شروعی دوباره برای تحصیل علم و فرهنگ آغاز می گردد. و میلیون ها کودک تورک آذربایجانی همانند سایر فرزندان این کشور راهی کلاس درس می شوند.  اما باز هم زبان مادری این نسل آینده همچنان در کنج خانه هایشان محصور مانده است. کودکان این منطقه بدون احساسات و عواطف مادری و بدون هویت بومی خویش و بدون استفاده از فرهنگ زبانی خود تعلیم و تربیت را آغاز مینمایند. یادم می آید که در سال های گذشته یکی از همکارانم سخنی را نقل کرد که حاضرین در جلسه را بسیار متاثر ساخت او می گفت که وقتی در آموزش و پرورش استخدام شدم مرا به یکی از شهرهای کوچک کردستان برای تدریس فرستادند چند ماهی از سال تحصیلی گذشت که بچه ها نه تنها پیشرفتی نداشتند بلکه اغلب درس را نمی فهمیدند اولیای دانش آموزان از من پرسیدند دلیل این افت تحصیلی چیست؟ جواب دادم من یک  معلم تورک هستم که باید با زبان فارسی به فرزندان کرد شما زبان انگلیسی یاد بدهم بالاخره نتیجه این چند زبانی افت شدید تحصیلی خواهد بود. این گونه مثال ها حقایق روشنی هستند که متاسفانه انکار میگردند و نادیده شمرده می شوند. مسئولین کشوری بیش از همه اقشار مردم بر این نکته واقف هستند که میزان آماری تحصیل و کیفیت آموزشی در مناطق غیر فارس همچون بلوچستان- خوزستان- کردستان علی الخصوص اکثریت جمعیت این کشور یعنی تورک های آذربایجان بطور فاحشی پایین بوده و افت شدیدی پیدا کرده است. کودکان نزدیک به پنجاه میلیون نفر از جمعیت کشور دچار بیماری تعارض شخصیتی شده اند و این بیماری از دو گانگی فردیت هر انسانی نشات می گردد. فرزندان اکثریت جمعیت در فرهنگ کج هویتی غوطه ور شده اند. برای بی هویتی می توان یک هویت با معنا ساخت و جایگزین نمود اما برای کج هویتی این کار اصلا ثمر بخش نیست بدین صورت که این نسل سردرگم از مسیر اصلی یعنی هویت اصیل مادری (و ملی) خود منحرف شده و خویشتن خویش را در یک کانال دیگر نمایان ساخته و (من) بودن خود را در فرهنگ غیر مادری تعریف می کند و این موضوع فاجعه ای بس بزرگ را برای کشور پدید آورده است. فرزندان ما پس از ماه ها انتظار برای آموختن و برای شوق نوشتن و خواندن وقتی پای در مدرسه می گذارند با شوک عجیبی روبه رو می شوند این فرزندکوچک معصوم که شش سال  از عمر خود را با مدنیت مادری خویش «یعنی ریشه تاریخی» با فهم و شعور آنای  خود که به خانه - کوچه و محله و شهر و در نهایت به دنیا نگریسته است یکباره تمامی ساخته و پرداخته هایش رنگ می بازند و بلندی های ذهن واقعی خویش فرو می ریزند تا پردازش شعوری وی از مفهوم «سو» به «آب» تغییر 180 درجه ای داشته باشد «در فرهنگ آذربایجانی».

 درست در همین نکته هست که کج هویتی بر اساس چالش های شوونیستی شکل گرفته و در مغز این کودک شش ساله با نا هنجاری  تمام تراشیده می شود و انسانی ایجاد می گردد که نه خود را می شناسد و نه امکان دارد که در دیگری هضم شود که این دومی در صورت وقوع - جنایت تام هست اینجاست که تعارض دو گانگی شخصیتی پدید می آید و این یعنی یک نسل آواره و سرگردان نسلی که از همه ی  عناصر فرهنگی وابسته به خود بیگانه می شود و راه برای آسیمیله شدن هموار می گردد جوانانیکه نه خود را می شناسند و نه امکان شناختن خود را پیدا می کنند کج هویتی در همین کانال و در عبور از این مسیر به صورتی انکار ناپذیر تعریف می شود و جایگاه برنامه ریزی شده اصل خود را می یابد.

 در نتیجه بازگشایی مدارس در ماه مهر یعنی بازگشایی دوباره همان اعمال شوونیستی و زبان مادری میلیونها کودک آذربایجانی در کنج اتاق ها و در لابلای بقچه ها- صندوقچه ها با چه مظلومیتی در حصار می ماند. با توجه به توضیح صریح قانون اساسی کشور در اصل 15 و با بذل توجه به مواد مطرح در کنوانسیون حقوق بشر کودکان و نوجوانان و جوانان بایستی در مدارس با زبان مادری «ملی» خود گام در جاده آموزش و پرورش بنهند فرزندان عزیز ما باید علم و فرهنگ را معنویت را و شکوفایی استعداد های خود را با زبان و مدنیت مادری خود بیاموزند تا ماه مهر ماه بی مهری برای ملت آذربایجان مبدل به ماه محبت و صمیمیت و صداقت گردد.

هدایت ذاکر       

دبیر دبیرستان های شهر تبریز